پدرم قاتل است!
به حقیقتی تلخ می اندیشم؛قابیل بکشت هابیل را!!
حقیقت این است که ما فرزندان پدری قاتلیم!
پدری که عشق را، خویشاوندی را، صلح را، با هم زیستن و همزیستی را، مهربانی را و انسانیت را کشت!
پدری اسیر شهوت و حسادت!
آری ما فرزندان همان پدریم!
ما از تبار قابیلیم!